Nog maar een week geleden waren we bij de crematiebijeenkomst voor de Captain.
Langzaam beseffen we, dat hij er niet meer is.
Gelukkig hebben we fijne dingen om over te praten, bovendien zijn er wat spullen mee gekomen, zoals zijn Monsterboekje.
Ook een borduurwerk van zijn vrouw, die altijd meevoer. Nu erg leuk om al die schepen op internet op te zoeken.Bij ons eerste bezoek, na haar overlijden, kreeg ik meteen haar borduurgaren mee. Nu zie ik de lap waar ze aan werkte.
Ze werkte met wat ze had: een lange lap en een voorraad garens. Als afwerking een stuk theedoek en onderaan gewoon de lap teruggeslagen.
En ook de kanalen van Arne & Carlos, Fruity Knitting
heerlijk om er 's avonds een uurtje van te genieten.
En o ja, wie ik nét ontdekte: Sue Kreitzman!
Dat is een bijzondere vrouw: ongeveer 80 jaar en de energie en de kleuren barsten haast van je scherm. Als ik later groot ben, wil ik zo wel zijn.
Alleen wel een beetje meer opgeruimd huis!
4 opmerkingen:
Wat is Sue een bijzonder kleurrijke vrouw. Zij kwam de quarantaine vast goed door. Bedankt voor de link. Ik ga gauw de anderen ook bekijken
Nog gecondoleerd met het overlijden van je zwager. Hij had beslist geen alledaags leven en dat brengt ook bijzondere spullen met zich mee.
Inspiratie genoeg voorlopig voor jou, met al die linkjes!
Wat een Prachtige lap. Daar valt heel wat op te lezen, denk ik. Die Sue is geweldig. Het lukt niet goed om hier het linkje goed te bekijken, ga ik thuis zeker doen.
Het spijt me om te horen dat de oudere broer van je man is overleden en ik zo laat reageer.
Zo'n overlijden doet je ook weer stilstaan bij je eigen sterfelijkheid.Bijzonder zo'n zeeman.
Mijn vader deed in de zaak altijd de kustvaart. In charter en 2 eigen schepen. De wereld is me niet vreemd. Zo'n hele andere wereld.
Van onze oude kleine quiltgroep ben ik nu nog maar alleen over. Twee andere leden overleden de afgelopen weken. Ze waren wel wat ouder dan ik. Maar toch...
Wat heb je weer leuke adresjes. Gauw eens kijken. Ik ga verbouwen. Volgende week de badkamer. De oude badkamer wordt washok. De wc en keuken moeten ervoor open. Ik heb geen idee 0f ik vast ga zitten op een stoel of dat ik rond ren.Een ding weet ik zeker: het wordt rommelig. Net nu Keesje een echte hond wordt. Het voelt wel alsof ik mezelf grondig in een hoek kan verven!
Een reactie posten