Verkouden zijn met Pasen betekent afstand houden…
Gelukkig geen Corona, maar wel vervelend.
Tussen het hoesten/ snuiten door zat ik te borduren.
Man, man, dit is echt verslavend!
Vooral als je aan de beide laatste pagina’s van het boekje toe bent.
De linker pagina is nu wel klaar,
alleen nog nadenken over die roze broche:
past er precies, maar maakt het boekje wel wat dik.
Verder bedacht ik een kleine verrassing:
het Kamper meisje als tussenpagina.
Weer lekker bezig met priegelig borduurwerk en kraaltjes,
Ze zit er vrolijk bij.
Nu nog die laatste pagina verder borduren - er komt nog wat groen in
om er een eenheid van te maken.
En intussen - geen bezoek, behalve ommetjes doen
zelf dit weekeinde ook thuis blijven -
ging ik lekker verder met de voorkant.
Die moet uitnodigend zijn.
Och, daar wordt ik zo blij van..
Julia helpt me met een andere taak: koffertje pakken.
Eind deze week gaan broer/schoonzusje en ik naar
hun huis in Ierland.
We gaan de as van mijn moeder uitstrooien.
Wel weer een dingetje.
5 opmerkingen:
Wat ellendig om zo beroerd te zijn. Gelukkig heb je een mooie hobby. Wat wordt het toch mooi.
Sterkte in Ierland.
Ja dat is best wel wat. Sterkte gewenst en ik vind je borduurwerk geweldig!
Kan je mooie broche niet aan de buitenkant als uitnodiging om gauw verder tekijken.
Niks leuk om zo snotverkouden te zijn. Je kunt je daar echt beroerd van voelen. Gelukkig vond je de nodige afleiding in het borduren.
Die Julia ook... Ierland, mooi land..., en een bijzondere 'opdracht' voor jullie om te doen. Best moeilijk, sterkte!
Ziek zijn is niet fijn.
Bij iedere kuch moet je je bijna verontschuldigen dat het geen corona is.
Word een emotionele reis naar Ierland, heel bijzonder
Een reactie posten