"Is dit wel veilig?"

Helemaal vergeten te vertellen aan mijn inwonende beveilingsbeambte - die doos op mijn kamer. Dus... daar was hij met zijn voorpootje: tik, tik op mijn enkel.
 "Mag ik even? Op je kamer staat een vreemde doos en er zit een geurtje aan - is dat wel veilig?"
Samen er heen om te kijken:

Dit is 'm dus, die doos. En hij ruikt lekker - het geurtje wat ook in de winkel hangt. Mijn beveilingsbeambte is niet onder de indruk. "Meisjesluchtje" bromt hij.
Openmaken..

Het is een schortje van PIP, Zo leuk, dat ik 'm nog even niet uitgepakt had ( sorry, zo werkt het bij mij...even genieten...)
Waar was ik gebleven? O ja, Kobus stond erop, dat het uitgepakt werd. Daarna is het besnuffeld en ingelegen. Nu is het allemaal veilig bevonden. Een tevreden ambtenaar van ons beveilingsbedrijfje!

Het schortje hangt in mijn atelier - te mooi om in de keuken te gebruiken, toch? En die doos? Ga ik gebruiken voor het hartenproject!