vrijdag 24 augustus 2018

Julia vertelt haar verhaal



Ik ben Julia en ik woon nu twee maanden
bij de Baas en het Vrouwtje.
Zoals je ziet, ben ik heel tevreden:
ik heb een eigen stoel,
waar ik me lekker op kan liggen
buiten heb ik ook een uitkijkplek


de tuintafel



er is gezorgd voor plantjes, die mijn vacht zo mooi
mogelijk laten uitkomen
ik heb een geweldig speeltje:
een bosje veren aan een hengel.



elke morgen doen de Baas en ik ochtengymnastiek
met het "vogeltje" aan de hengel.
Vrouwtje krijgt een rimpel in haar voorhoofd,
omdat ik dwars door de spulletjes op de salontafel vlieg.
Nu en dan breekt er een veer (of een stuk er van) af,
dan ga ik verder met die hartjes.
Zie je ze liggen?
Tussen die "vintage" doosjes en de boeken?

Nou....
dat ligt er soms heel anders bij!
Allemaal de schuld van de Baas en die vogel!!



Mijn vacht groeit ook als kool, zei het Vrouwtje.
Niks meer die kale kont,
overal groeit het haar weer heel mooi aan.

Trouwens, zie je die witte plaat, op de tafel?
Daar zit een gat onder - komt omdat het Vrouwtje er door gezakt is! 😭
Ik was die dag, door het slaapkamerraam naar buiten geglipt
en op het garagedak aan het rondkijken.
Ze heeft me over de pergola naar het koffiehoekje gelokt
en hoopte natuurlijk, dat ik daar naar beneden zou springen....

Maar, je kunt daar ook heel mooi in de tuin van de buren kijken.
Toen ik dat ging doen, is ze op de tafel geklommen
en heeft me bij kop en kont van het muurtje getrokken!!

Ik zat op die tafel en sprong op de grond,
maar Vrouwtje ging nét even op de verkeerde plek staan -
de tafel was erg uitgedroogd, door de hitte van de laatste tijd -
en daar ging ze - had raar kunnen aflopen..
Viel gelukkig, met alleen een blauwe kuit, erg mee.

Sinds die tijd doe ik het maar niet meer, over de schutting kijken,
bedoel ik. Het Vrouwtje is niet zo van de gymnastische toeren....
En ik ben heel blij met de fijne tuin,
genoeg te zien en te beleven.
Eergisteravond was er zelfs een egel, daar heb ik ze maar bij 
gehaald. Gek beestje!
Zij vonden het erg leuk, 
ik ben even water gaan drinken bij de vijver
en heb de vissen gecheckt,
die voeren Baas en ik elke morgen.
's Avonds zie je ze haast niet.




Vorige Vrouwtje is langs geweest om zo zéker te weten,
dat het goed met me gaat.
Ze vindt, dat ik het hier beter heb, als bij haar.
Dat vonden we allemaal fijn om te horen....
want we zijn heel tevreden met elkaar.

zondag 19 augustus 2018

De Reuze(n)week





We zijn in Friesland al een paar dagen in ban van de Reuzen.
Er lopen drie door de stad: De Duiker, Het Meisje en de hond Xolo.
Vrijdagmorgen konden we er iets van zien op Omrôp Fryslân,
Het was Reusachtig! Een enorm spektakel, allemaal in het kader van Leeuwarden Culturele
Hoofdstad 2018.

En dat andere reuzen spektakel:
Maarten van der Weijden, de de 11Stedentocht zwemt...

Om ongeveer 12 uur vanmiddag zwom hij door Bolsward,
hij schijnt nu in Harlingen aangekomen te zijn.
Maar dan komt er nog een heel lang, donker stuk als hij
vannacht naar Dokkum en daarna terug naar Leeuwarden moet zwemmen.
Er is al een oproep aan boeren gedaan om met trekkers (of andere
voertuigen) naar de walskanten te komen. Ze kunnen dan met
hun koplampen de sloot verlichten, dat maakt het voor Maarten
een stuk gemakkelijker.

Mijn eigen Reuzenweek heeft te maken met de heropening van de bibliotheek
van Sneek. Dat was afgelopen maandag, precies mijn werkdag daar.
We werden, als team, gevraagd om om 9 uur aanwezig te zijn voor
een briefing en korte rondleiding. De hele indeling is veranderd,
wij moeten de mensen wél de weg kunnen wijzen.


Ik ben zelf eerst ook maar voor de deur gaan staan:
wat zie je dan?


dit, dus - een "weg" van licht laminaat met
rechts de plek om je boeken in te leveren en
links de balie voor vragen en inschrijvingen.



Op de tafel in de ingang ligt de nieuwe plattegrond en
de folder voor het lenen van spelletjes al klaar. 




In deze hoek was altijd het inlever- en uitleencentrum
is er een ruime koffiehoek - ontmoetingsplek.
Langs de wand reisgidsen, dvd's en achterin de Young Adult boeken.


de tijdschriften staan naast de koffiehoek,
kun je even lekker gaan zitten lezen. 



de kinderen, vanaf een jaar of negen, hebben hun eigen afdeling gekregen.
Hier was een vergader- en werkruimte.
Nu hebben zij er een fijne plek met stapels leuke/spannende boeken.

Ik merk nu, dat ik nog geen foto's gemaakt heb van de peuterafdeling
met alle prentenboeken en spelletjes.
Komt nog.


Hier is nog een andere werkplek, waar je kunt gaan zitten
met je laptop. Dat gebeurde de eerste dag ook meteen!

Die eerste maandag (maar ook de rest van de week) 
hebben we het beredruk gehad. Men was heel blij, dat de bibliotheek
weer open was en, naast een paar kritische opmerkingen, kregen we 
allemaal complimenten over de ruimte, het licht, de sfeer.




vrijdag 3 augustus 2018

Boekentip - De verloren brief



De warmte blijft nog een tijdje, we passen ons langzamerhand
steeds beter aan.... 
We kunnen het zien aan de hoeveelheid boeken,
die er momenteel in de bibliotheek zijn:
heel veel uitgeleend!

Gelukkig komen er ook nieuwe boeken binnen!
Snel inwerken en op de `Nieuw` tafel leggen.

De Verloren Brief van Cristina Caboni is weer zo eentje:
heerlijk verhaal voor deze warme dagen,
maar wel eentje om nog een tijd over na te denken.

Sofia zit gevangen in een huwelijk met een veeleisende man, die haar systematisch
kleineert, er nis niets goed aan haar. Ze heeft geen contact meer 
met vrienden, heeft haar baan opgezegd - alles om hem
tevreden te houden. 
Op een dag komt ze door haar passie voor antieke boeken
terecht in een antiquariaat voor boeken.
Ze raakt in gesprek met de eigenaar en 
krijgt de opdracht een oud boek te restaureren. 
Dit project zet van alles in werking:
weggaan uit een liefdeloos huwelijk,
je eigen beroep weer opnemen
opkomen voor jezelf.

Intussen geeft het boek iets bijzonders prijs:
uit de omslag komt een oude brief te voorschijn.
Een vrouw schrijft over een geheim,
maar deze brief beschrijft maar een deel ervan.

Sofia gaat, samen met een nieuwe kennis, op zoek naar de beide andere
delen van het boek. Intussen leren we meer over de schrijfster van de brief.
Zij is een jonge vrouw, die wordt uitgehuwelijkt.
Ze heeft in het geheim het vak van boekbindster geleerd
maar mag het vak niet uitoefenen omdat ze een vrouw is.
Haar huwelijk is ellendig: ze wordt mishandeld en gekleineerd door
haar sadistische man. 

Beide vrouwen hebben veel met elkaar gemeen en het verhaal 
ontvouwt langzaam hoe ze met elkaar verbonden zijn. 

Ik vond het een prachtig verhaal, er staan een paar hele mooie zinnen in.

"Sommige dingen gebeuren omdat het niet anders kan. Uit die
gebeurtenissen ontstaan dan weer andere. Je zet geen dak
op een huis, zonder eerst de muren gemaakt te hebben. 
De dingen hebben een volgorde."

Deze opmerking helpt Sofia om in het reine te komen
met zichzelf: 
waarom heeft ze zich zó laten manipuleren door haar man?

Mag je terugkomen op een eerder genomen besluit?

Een verhaal om over na te denken, een mooie roman.
Geniet van het verhaal!

Dit is het derde boek van Cristina Caboni. 
Eerder schreef ze De Bijenkoningin en  later De Bloementuin
ook zo mooi!