vrijdag 24 november 2017

Icoon Afsluitdijk



De Afsluitdijk is toch wel een heel bijzondere weg, 
we gebruiken hem vaak: familiebezoek,
dagje Alkmaar, dagje Hoorn of juist
naar het duinengebied onder Den Helder,
je moét er wel over.
Elke rit is weer anders: mooie wolkenpartijen,
harde wind, veel of weinig fietsers/wandelaars. 
Het verveelt me nooit.

Vorige week is een kunstinstallatie geopend: 
op de site Icoon Afsluitdijk lees je meer over
de gedachte achter het project.
Wat goed zichtbaar is, is de verlichting aan de sluiscomplexen.
In het donker lichten de gebouwen op als ze beschenen worden
door de koplampen van je auto. 
Als er geen verkeer is, zie je er niets van.
Bovendien is er een installatie met vliegers, die door de wind energie opwekken.
In het donker zie je dan de kabel, waar ze aan vast zitten, oplichten.
En in het Kazemattenmuseum is nog een bijzondere
tentoonstelling : "Glowing Nature"
Foto's hiervan vond ik bij Rijkswaterstaat.
Er gebeurt heel veel: er wordt gebouwd aan een nieuw informatiecentrum
dat schiet al flink op,
er komt een vismigatriesysteem,
waarbij vissen van het zoute water aan de ene kant,
naar het zoete water van het IJsselmeer kunnen komen.


Nu nog een keertje bij avond over de Dijk...

Collega en ik heb al iets gepland voor een vrijdagavond, na de uitlening.
We zijn om 8 uur klaar, dan kun je er best even heen gaan,
vinden we.
wordt vervolgd!

maandag 20 november 2017

Vrije dag - Regendag



Tjonge, jonge, wat een regenweertje was het vandaag!
Ik moest "uren opmaken" (anders ben je ze kwijt, Irene! zei onze planner)
Beter weer had het allemaal wat vrolijker gemaakt,
maar nu zocht ik de vrolijkheid zelf op.
Beetje rommelen en opruimen,
de wantjes opzoeken....
Die wil ik klaarleggen, want de wind is wel fris onderweg op de fiets.

Dit is langzamerhand echt een flinke garderobe geworden.
Alsof ik zes jassen heb...

Daar werd ik alvast blij van, en misschien ga ik nog wel een paar breien 💗😍

Daarna haalde ik mijn quiltwerkje te voorschijn.


Met de hand doorpitten of zal ik toch toch 
de machine er bij pakken?


eerst maar een proefje maken -spanning controleren - 
het is best een tijd geleden,
dat ik fluitend alles wat los en vast zat 
met de machine bewerkte.


O ja, het transport moet ook een eindje omlaag, 
anders zie de achterkant er zo uit....



Ik kan het nog!
En, ik las ergens:
"Better finished than perfect"
Ik ben hier al een paar jaar mee bezig,
het moet nu eens af.
Het wordt een hoes voor mijn computerscherm.


En deze polsmofjes zijn heerlijk voor binnen. 


zondag 12 november 2017

Verrassing.....






Hier kun je lezen over de mooie boeken van Susan Branch, die ik kocht voor mijn verjaardag.
ik heb me ook ingeschreven voor haar nieuwsbrief, 1 x per maand.
Vorige week kwam de brief van november, ook in handgeschreven stijl met beeldige illustraties.
Kop thee ingeschonken en ik ging zitten lezen, 


Kom ik ineens mijn eigen naam tegen !!
Ik werd even nét zo rood als de kleur die gebruikt was voor de letters in het bericht.
Ik had een Kerstbeker gewonnen, bij haar give away.....

WOW,
OMG
nou, ja
je begrijpt mijn reactie wel:
ik was echt heel verbaasd:
uit meer als 2.000 reacties op de oproep
gekozen worden,
is toch wel erg geluk hebben...

Toen begon het afwachten,
moet uit Amerika komen,
wanneer gaat het op de post...
Ze schreef in haar blogbericht, dat ik de beker vóór Sinterklaas
in huis zou hebben...





Gistermiddag stopte het busje van Post.nl
(ik kon me niet herinneren iets besteld te hebben)
eerst de vraag, of ik een pakketje voor de buren
kon afgeven
en daarna nog iets voor mezelf...
en daar is de beker al!!


Is het niet een schattige beker?
Het is een flinke maat,
heel geschikt voor chocolademelk,
een flinke bel thee
en zelfs wel voor yoghurt mét...

Top!!!

woensdag 8 november 2017

Boekentip - Winterbloesem


Het leesseizoen is echt losgebarsten:
al weer een mooie roman, die heel geschikt als kadootje 
van Sinterklaas of de Kerstman.

Winterbloesem is het tweede boek van Corina Bomann
wat deze herfst in het Nederlands verschijnt.

 Het verhaal speelt zich af in Heiligendamm,
een modieuze badplaats aan zee.

Het is begin december 1902. Johanna Baabe, de dochter van
hoteleigenaar Ludwig Baabe is eenzaam en niet gelukkig.
Haar moeder dringt aan op de bekendmaking van haar huwelijk
aan het einde van de maand. Kerstmis zou een goede gelegenheid zijn.
Ze heeft immers tenminste twee aanbidders, het moet niet moeilijk
zijn een keuze te maken.

Johanna wil niet trouwen met haar aanbidders, ze is in het geheim al verliefd
op iemand anders.

Haar broer, Christiaan, vindt 's morgens vroeg op het strand
een bewusteloze drenkelinge. Het heeft nogal gestormd, waarschijnlijk is
ze afkomstig van een schip, wat vergaan is.
Hij brengt haar naar huis en het meisje komt weer tot bewustzijn.
Dan blijkt, dat ze haar geheugen verloren is.
Haar enigste bezit is een tak van een fruitboom, die ze in haar hand klemde.

Johanna en het meisje sluiten vriendschap, ze zijn van ongeveer dezelfde leeftijd.
Zolang ze zich haar naam niet herinnert, wordt het meisje Barbara genoemd,
naar het oude gebruik in december een afgesneden tak in huis tot bloei te laten komen.


Het verhaal is wel voorspelbaar, maar het leest zo lekker, dat het helemaal niet erg is.
Het is geen historische roman, maar geeft wel een goed tijdsbeeld:
een goed huwelijk sluiten, gehoorzaam zijn aan je ouders,
nooit alleen op stap gaan - dat zijn de dingen, waar Johanna
het moeilijk mee heeft. En waarom mag ze niet met Peter Vandenboom trouwen?
Welke vete heerst er tussen de beide families?

Heerlijk verhaal!




zaterdag 4 november 2017

Verstellen - vervolg


Na de reactie van Anny op mijn vorige bericht
haalde ik mijn bandjesvoorraad te voorschijn.
Zij noemde het satijnlint, waar vroeger de dekens mee omgebiesd werden. 
Helaas had ik dat niet in mijn winkeltje, behalve het stuk beigekleurig
lint. Tot mijn frustratie was het te smal, de ingevouwen
dekenrandjes maken het heel dik.

Gelukkig zit er een grote variatie in de kleine vakjes...
Ik vond dit oranje bandje - top!
Heel zorgvuldig aan één kant vastrijgen -

daarna net zo zorgvuldig de beide kanten op elkaar genaaid,
niet vergeten het merkje er tussen te  zetten...




Ik ben er best trots op, dat frivole randje heeft wel wat.
Schoondochter is een stoere moeder van haar beide knullen,
maar een kantje op z'n tijd waardeert ze wel. 

Morgen zijn ze weer thuis:
zó fijn geweest in het huisje.
Ierland heeft hen verwend met heerlijk rustig herfstweer.
Echt genoten met een bezoek aan de kristalfabriek in Waterford 
en aan Kilkenny een prachtig stadje, waar veel te zien is
en waar je ook fijn kunt winkelen. 
En helaas, dan gaat Fynn weer naar huis.
Hij (en wij) heeft het ook fijn gehad. 

donderdag 2 november 2017

Verstelwerk



Toen we de logé ophaalden, kwam schoondochter nog met een verzoek:
er was een probleem met haar schattige dekenkussentje -
aan de bovenkant helemaal uit het stiksel gescheurd..

Zou jij daar eens naar kunnen kijken?

Natuurlijk, gaan jullie maar lekker naar het vakantiehuis
Wij zorgen voor de kat en ik ga het kussenhoesje aanpakken!
Het hoesje bleek nog een probleempje te hebben:
het is gemaakt van oude, wollen dekens en
die hebben al een leven achter de rug..
Ik ben de zijkant gaan doorstoppen
om het kerven tegen te gaan.



De bovenkant is omgevouwen en afgestikt.
Er is een binnenkussentje gemaakt, zodat de spanning
van de stiknaad gehaald wordt. 

Nu peins ik over de afwerking van die bovenkant.
Ik kan het nooit zo mooi locken, dus er moet een list bedacht worden.
Festoneren met helder roze?
Openlaten en dan ouderwetse knopen erop?
Gelukkig ben ik in het rijke bezit van een knopendoos.
Er liggen nu oude knopen klaar, gemaakt van been
Die passen er wel mooi bij. 
Gelukkig komen ze pas dit weekeinde terug,
kan ik nog wat rommelen tussen alle oude knopen. 
(maar deze passen er toch wel het beste bij).