woensdag 27 juli 2016

Breien - Zomernacht





De afgelopen weken had ik behoefte aan een niet te moeilijk breiwerk, lekker breien op therapeutische basis.... Ik vond een prachtig Duits patroon, wat ook in het Engels vertaald is. Het patroon is te vinden op Ravelry en heet Sommernachtstraum (Sundowner). Je kunt het gratis downloaden en meteen beginnen.

De omslagdoek wordt gebreid van 2 kleuren Tahiti, katoenen garen van Schachenmayer. Van elke kleur heb  je twee bollen nodig. Je werkt met verkortte toeren en steeds een stuk met eerste de ene kleur, daarna een deel met de andere kleur. Veel ribbels, je hoeft er niet zo bij na te denken, de kleuren geven het streepjespatroon. Tussen elk deel zit een gaatjesrand, er is genoeg afwisseling...

Omdat ik de ruche smal hield, heb ik nog wat garen over. Ik heb nu ook foto's gezien met een brede ruche, dat staat heel mooi. Ik vond die laatste toeren, van elk meer als 900 steken, erg lang duren en had niet het geduld om er een brede ruche van te maken.



 Dit is de kleine uitvoering van het patroon, hij kan ook nog in een grotere uitvoering gebreid worden.
Net hoeveel therapeutisch werk er te verzetten is....;-))

Ik vind 'm een beetje somber van kleur, vergeleken met de plaatjes bij Ravelry. Tahitigaren is er in beeldige kleuren, dan krijg je een totaal ander effect. Hij draagt  heerlijk soepel en hangt mooi over je schouders zonder weg te zakken.


Ik vond twee prachtig oude leerboekjes over breien:


Links:
 De Nuttige Handwerken.
Handboekje ten dienste der Lagere School. (62 blz.)
Rechts: Het Breien - 
De Vrouwelijke Handwerken voor School en Huis. 



In prachtig ouderwetsch Nederlands worden allerlei werkstukjes beschreven, links een bavetje (slabbetje) en rechts een rammelaar. 
Ook staan er patronen in voor een manteltje met een kapje, een nachtzakje en een ijsmuts. 

De meeste aandacht gaat uit naar het "breien ener kous": 
De kous bestaat uit twee hoofddelen: het been en den voet.
Aan het been onderscheiden wij: 
a. den boord
b. het kniedeel
c. de afmindering
d. den enkel.

Aan den voet onderscheiden wij
e. den grooten hiel
f. den kleinen hiel
g. de afmindering van den voet
h. het rechte gedeelte van den voet
g. den teen.

Elk onderdeel wordt helemaal uitgelegd - je kunt er zo mee aan het werk!
Je begrijpt ook, hoe belangrijk het was om meisjes goed te leren, hoe ze een kous/sok 
volledig konden aanpassen aan elke maat been en voet.

Ook in het tweede boekje (176 blz.)
is er veel ruimte voor het breien van de kous -
de platte teen, de ronde teen , zelfs een teen in vier delen...
Na de basistechnieken komt er een deel over het breien van open patronen
(ajour) de beeldigste patroontjes. Dertipg pagina's lang wordt elk patroontje
helemaal beschreven. 
Heel geschikt voor een mooie breirol!



Het mooiste stukje vind ik het deel over gebreide kindermutsjes



Jongensmutsjes zijn anders van vorm als de meisjesmutsen. 
Jongensmutsjes gaan uit van een ster bovenop, daaronder een mooie rand
met als afsluiting een randpatroon. 

En laat ik nu zoiets uit het kabinet van Beppe hebben gekregen!
De ster lijkt hetzelfde te zijn als het patroon in dit boekje.
Ik weet niet of mijn oma, dit mutsje zelf gebreid heeft.

Zij is geboren in 1907, dit boekje is de vijfde druk uit 1898.
Ze zou er op school uit gebreid kunnen hebben.
jammer, dat ze het nooit aan mij heeft laten zien, toen ze nog leefde.
Dan hadden we er samen kunnen bekijken, hoe het gedaan was.
Ik weet niet eens, of ze naar de Huishoudschool is geweest
en daar misschien zoiets heeft leren breien.
Jammer!


In het Fries Museum hingen beeldige meisjesmutsen, ook uitgegaan van een stervorm.
Maar voor een meisje zit die achter op het hoofdje. 


Dit boekje eindigt met patronen voor beddenspreien, ik kan er nog veel uit leren..
En dat voor de prijs van vijf euro.





zaterdag 23 juli 2016

Afsluitdijk - Lorentzsluizen



Heerlijk vrij uitzicht  langs de dijk, richting Harlingen.




Vlak voor het sluizencomplex aan de Friese kant, kun je afslag naar een terrein voor dagrecreatie. Hier staan altijd wel een paar campers, want je mag er ook overnachten. Als je van Harlingen komt aanvaren, moet je hier wachten voor je door de sluis kunt. Dat kunnen jachten van allerlei formaat zijn, maar ook schepen van de Bruine Vaart.

Hier vandaan is het ook niet zo ver naar Amsterdam, zie je dat?

Wij parkeren deze keer aan de andere kant van de snelweg, omdat we een keertje bij de bunkers naast het Kazemattenmuseum willen kijken.




de ingang van het Kazemattenmuseum



Er zijn nog verschillende bunkers te bezichtigen,
we zijn bij eentje naar binnen gegaan.




Binnen ervaar je pas, hoe benauwend de kleine ruimtes zijn.
Er draait ook een video met een interview met
een soldaat, die opgepakt is en gelukkig de oorlog overleefde.
Hij vertelt hoe ze met een hele groep opgepakt werden door de Duitsers
 en in Makkum vastgezet werden.


Vanaf deze bunker heb je een goed zicht op de Lorentzsluizen.



Dat gele schip is bezig met het onderzoek van de staat van onderhoud van het beton. Daarvoor
worden de spuikokers onder de weg door leeg gemaakt, zodat er onderzoek gedaan kan worden. Rijkswaterstaat is vorige week hiermee begonnen. Toen we weer dichterbij kwamen, kon je goed zien, dat verschillende sluisdeuren omhoog stonden om water te spuien, Eentje was niet omhoog gedaan, daar kun je dan aan het werk.

Op onze wandeling terug, gingen de slagbomen op de brug naar beneden, eerst kwamen er een hele serie schepen en scheepjes uit de kleine sluis, aan de kant van Makkum.


Die waren dan op naar de grote sluizen, daar gaan intussen de draaibare bruggen 
in de snelweg open en komen van de Waddenzee kant alvast ook de
 schepen door de sluis.



Jammer, dat het zo grijs was, die dag - het was toch een prachtig gezicht.



Als wandelaar heb je een heel bijzondere route om over de bruggen te komen: eerst naar beneden, dan onder de weg door, trap op - door de middenberm de brug oversteken, trap af, onder de weg door, trap weer op. Vandaar, dat de bovenstaande foto op vaarhoogte genomen is. Die meneer met het rode hesje is één van de medewerkers, die constant (vooral met dit warme weer) de brug staat nat te houden. Beetje gek gezicht, als je er langs rijdt: een man met een waterslag, die wat op de straat staat te spuiten...
Dat komt omdat er in de vorige warme periode (in mei), meerdere keren grote problemen waren om de bruggen weer dicht te krijgen. Er zijn keren geweest, dat mensen er urenlang hebben moeten wachten, voor het probleem opgelost was. Twee of drie uur, hoorde ik op Omrop Fryslân.

Niet best als het je overkomt...


Ik was blij, dat het deze keer ook weer goed afliep, 
de auto stond aan de andere kant op het parkeerterrein...




Volgende keer wil ik ook gaan kijken in het Beleefcentrum De Nieuwe Afsluitdijk.

zondag 17 juli 2016

Afsluitdijk - Stevinsluizen


Het was vandaag een stralende dag, hoog tijd om er even uit te gaan. Nog eens in Den Oever kijken en meteen een visje halen bij de kraam, die we zien staan als we vanaf de Afsluitdijk richting Noord-Holland rijden.

Het was er gezellig druk: niet alleen bezoekers voor de viskraam, maar er werd ook geparkeerd om een tochtje te maken en zeehonden te spotten.


Aan beide kanten van de Afsluitdijk zit een sluizencomplex, waar overtollig zoet water gespuid kan worden op de Waddenzee.
Deze sluizen heten de Stevinsluizen.



Via het fietspad liepen we over de sluizen naar het "eilandje".



Ik was nog nooit er over heen gelopen, nu konden we mooi eens bij de bunker kijken.


Eerst voorrang geven aan de jachten, die het Wad op gingen en toen verder.



Je kunt er natuurlijk niet in, maar toch is het indrukwekkend. Aan de Friese kant 
kun je het bunkercomplex, waar zo zwaar gevochten is bij het begin van de Tweede Wereldoorlog,
bekijken, Dat is nu het Kazemattenmuseum




Het was laag water, dan zie je ook, dat er nog op kleine schaal gevist wordt met vaste netten.

Er wordt momenteel druk gewerkt aan versterking van de hele Afsluitdijk, er zijn al heel veel plannen voorbij gekomen op de Friese radio en tv. Vismigratie, energie opwekken door middel van windenergie - maar misschien ook nog wel anders... Vanaf 2017 begint het grote opknapplan!
Klik op de link voor meer informatie, het is heel interessant. Ook Rijkswaterstaat geeft informatie over de plannen voor de duurzame energie, die opgewekt gaat worden.



Nu is het nog een rustige plek, waar je heerlijk in het zonnetje kunt kijken naar alle boten, die door de sluizen gaan.


Ik denk, dat deze onderweg is naar Enkhuizen...

zaterdag 16 juli 2016

Weefmarkt Hoorn


Het leek dit jaar een stuk beter als vorig jaar met het weer -
ons schoolreisje inspiratiedagje:
prachtige wolken boven de Afsluitdijk

Op het parkeerterrein aangekomen voegen we ons in de rij
bij de parkeerautomaat.
Er wordt onderling gecommuniceerd over
de werking ervan: alleen pinnen en je moet het kenteken invoeren.
We combineren: ik pin, vriendin geeft haar kenteken door.

Dan overleg: wel of niet de jas mee?

niet,

en dat is jammer...
want nog geen half uur later regent het pijpenstelen!

Gelukkig staan we intussen voor de winkel van Schouten,
dus eerst nog geen probleem.
Zulke mooie garens in de prachtige kleuren,
patronen voor omslagdoeken, sjaals en cols..

De verleiding van het  garen van Handmaiden is niet te weerstaan,


deze foto is van Schouten zelf, dan krijg je een indruk van het aanbod.
Er was al heel veel van verkocht, werd ons verteld.
Het vliegt de deur uit! 

Na een investering in een opvouwbaar pluutje
vervolgen we onze tocht.


 Uiteindelijk zijn dit mijn aankopen, alles past bij elkaar, terwijl ze toch echt bij verschillende kramen gekocht zijn.
Katoengaren in een prachtige combinatie,
een streng olijfgroene (handgeverfd) wollen garen - te mooi om achter te laten...

Het nieuwste nummer van het blad van Wieke en ook het blad Trui is interessant genoeg om mee te gaan. .


Op het lijstje stond garen voor het Persian Dreams project,
Hier kun je lezen, dat ik niet tevreden  was over mijn eerste probeersel.. 

Nu heb ik proefbolletjes gekocht bij Wol & Co,,
dit wordt heel mooi, denk ik. Net even wat dikker garen.
Eerst  een proefblok breien..


De paars/grijze toverbol past prachtig bij het zachte grijs
wat ik eerst voor de PD gedacht had.



Daar bedenk ik nog wel wat voor.

Deze keer geen foto's van de kramen, want het was wel erg nat. 
Deze keer waren er 189 stands, je voelt wel, hoe groot het is.
Ik vind het elk jaar weer een heerlijk uitstapje, 
je raakt aan de praat met andere bezoekers en de kraamhouders.
Dit jaar gingen de gesprekken ook vaak over buienradar:
komt er nog meer, hoe lang duurt het en: wanneer wordt het droog?

Volgend jaar weer!




zaterdag 9 juli 2016

Marmeren - proefjes




Kijk eens, hoe leuk dit er uit ziet - gemarmerd papier!
Ik kreeg een tip om te kijken naar een Duits lunchprogramma,
waar ze regelmatief iets creatiefs presenteren.

Deze keer lieten ze zien, hoe je met scheerschuim
en verf een marmereffect kunt maken.
Zij gebruiken levensmiddelenkleurstof,
maar inkt moet toch ook lukken?



Bij de DA-drogist vond ik een bus scheerschuim voor 1,39 euro
en spoot een laag in een oud bakblik
Een beetje gladstrijken met een spatel (of een houten lepel)
en dan druppels inkt er over verdelen.
Met een stokje, satéprikker o.i.d. verdelen
papier er op leggen.

Vooraf had ik al  papier bij elkaar gezocht;
een kledinglabel en aquarelpapier in verschillende diktes.
Je legt het er op, drukt het aan
en dan voorzichtig verwijderen.
Met een driehoek of liniaal schuif je het scheerschuim eraf
en dan is het spannend wat je hebt...

Ik heb één papier laten drogen met de schuimlaag er nog op.
Het  droogt dan mooi vol op.

Geen printpapier gebruiken, want dat krult nogal op.
Je kunt het papier eerst ook nog voorbewerken, door het
een kleurtje te geven. 
En wat zou er gebeuren met een pagina met tekst
uit een oud boek?
Misschien is gesso als onderlaag ook een optie...

Dit vraagt om meer proefjes!


Ik wil iedereen, die gereageerd heeft op het overlijden 
van Arwen heel hartelijk bedanken.
Lief om daar de tijd voor te nemen,
Ik heb het heel erg gewaardeerd!

We missen haar vreselijk, want het is heel stil
geworden in huis.

woensdag 6 juli 2016

Boekentips




Eindelijk kwamen er weer een paar mooie romans binnen en die gingen mee naar huis!

"Kookschool d'Amore", geschreven door Nicky Pellegrino is een echt zomerboek:
de blurb achterop begint met de zin: "Luca Amore runt een kookschool op Sicilië"
Dat was genoeg voor mij, mijn fantasie sloeg meteen op hol;
warme zomerdagen in een mooi land,
kooklessen krijgen en dan op die locatie logeren..

wie zou daar niet meer over willen weten?

En ik werd niet teleurgesteld!
Luca runt dus een kookschool in het stadje Favio
hij is in afwachting van zijn volgende groepje cursisten.

Vier heel verschillende vrouwen, afkomstig uit Europa, Amerika en Australië
krijgen in de loop van de week een band met elkaar.
Ze leren niet alleen hoe bepaalde recepten gemaakt worden,
waar ze op moeten letten bij het kopen van olijfolie
maar gaan ook naar de markt, bezoeken traditionele bedrijfjes
en zitten 's avonds met elkaar te eten op het terras met uitzicht op de kathedraal.

Een voorbeeld van de beeldende beschrijvingen in het boek:

"Om te beginnen waren er arancinisappige rijtballetjes gevuld met vlees en kaas, goudbruin gefrituurd en zo verrukkelijk, dat Poppy de verleiding niet kon weerstaan om er nog een paar te pakken. Daarna kwam er een keramische kom dampende kom van gebroken spaghetti en bladgroente
en omdat ze dacht, dat het hoofdgerecht was, had ze zichzelf nog een tweede keer opgeschept. 
Maar toen bleek, dat er nog meer kwam, veel meer."

Zo zijn er nog veel meer eetmomenten, maar er is ook een heerlijk verhaal.
Als de vier vrouwen vertrekken is hun leven veranderd en vooral dat van Luca!




De Vintagewinkel van Stephanie Lehmann is een prachtige roman, waarin we kennis maken met twee vrouwen. Amanda, eigenaresse van een winkel met vintage kleding en Olive, dochter van een zakenman. Het bijzondere is, dat beide vrouwen in een andere tijd leven: Amanda in het heden en Olive begin 1900.

Amanda koopt de kleding van een oude vrouw en vindt in de voering van een mof, een dagboek, geschreven door Olive. Olive leeft in welstand, maar door het overlijden van haar vader wordt ze gedwongen voor zichzelf te gaan zorgen. In het New York van begin 1900 is het voor een vrouw alleen heel moeilijk: ze wordt meteen uit het appartement gezet, waar ze met haar vader woonde omdat er niet aan alleenstaande vrouwen verhuurd mag worden. Banen voor vrouwen zijn er bijna niet - het lukt haar, met een vervalste aanbevelingsbrief, aangenomen te worden als verkoopster in een warenhuis. (nog zeer sjiek in die tijd). Een nieuwe plek om te wonen is ook een groot probleem. Vrouwen hebben heel weinig vrijheid: als je niet met een begeleider komt, moet je achterin een etablissement, in een aparte kamer voor vrouwen, zitten. Zonder hoed op straat lopen is ongehoord.
Dit is de tijd  voor de strijd voor de rechten van vrouwen losbreekt.

Amanda's leven is ook niet zo eenvoudig: relatie met een getrouwde man, huuropzegging van haar boetiek, wel of niet zwanger?
Het verhaal wordt heel knap door elkaar geweven, Amanda merkt dat haar leven lijkt op dat van Olive en ontdekt veel over de geschiedenis van de buurt waar ze woont. Dat is nét de omgeving, waar Olive ook leefde.
Er staan tussen de tekst ook een paar foto's van New York uit de tijd van OLive: ruime straten met hoge, nieuwe gebouwen, koetsjes en wandelende mensen. Erg leuk om te bekijken en te zien, hoe rustig het vroeger was...