Avonturen van een MaineCoontje

Omhoog wil ze! 

Zet de fiets buiten en ze zit in een flits achterop. Ze staat op de rand van een tuinstoel en kwettert tegen de vogels op het dak. Hoe kom ik daar? Ze kijkt omhoog terwijl ze onder de lijsterbes zit. Verscholen tussen de hoge dahlia's zien de mussen en de duiven haar niet zitten. Nog even en ze klimt erin, zei ik gisteren nog.

Vanmiddag zat ze bovenop de schutting en was onderweg naar de buren. En niet één keer, maar verschillende keren achter elkaar. Ineens weet ze hoe je moet klimmen en ze heeft er ook de kracht voor. (dankzij al die heerlijke Royal Canin brokjes). Oom Kobus heeft het zo vaak voor gedaan. Daar heeft ze wel iets van opgestoken.

Meteen is er ingegrepen: een stuk gaas langs de bovenkant moet helpen haar tegen te houden. En ja hoor, vijf minuten later probeert ze het weer. En gelukkig is het gaas genoeg om haar terug te sturen. Voor hoe lang? En wat doen we dan?
Voorlopig mag ze niet meer alleen naar buiten, alleen nog onder toezicht. Dus ook niet 's avonds nog buiten even wat water drinken  of 's morgens heel vroeg al de vogels besluipen.


P.S. Dit hebben we niet allemaal kunnen keren... het kleine MaineCoontje is ActionGirl geworden, die 's nachts graag even buiten kijkt, bovenop duivenhokken heeft gezeten en de schutting als uitkijkpost gebruikt. Overdag "helpt" ze de baas in de tuin, heeft al heel wat muizen en vogeltjes thuis gebracht. Gelukkig bijt ze niet door: wij dragen alles, wat er achter, via het kattenluik, ingedragen wordt voorzichtig voor weer naar buiten....