Vroeger gingen we maar een paar keer per jaar op visite bij Beppe. We woonden toen in het zuiden van het land en het was écht vier uur rijden naar het noorden. Als we erheen gingen, werd de halve familie bezocht: onderweg een tussenstop bij Tante T. Dan verder, de dijk over en op bezoek bij Pake en Beppe. Dan nxf3g verder, naar Beppe. De grote mensen zaten te praten en kinderen moesten zich zelf zien te vermaken. Beppe deed dan wel eens de deuren van het kabinet open, zodat ik erin kon kijken. In de bovenste la, onderin, had ze altijd haar handwerkspullen. Die mocht ik dan ook bekijken. Ik ben echt erfelijk belast, want sinds mijn kindertijd ben ik er mee bezig: borduren, breien en haken. Ik ben zelfs een handwerkopleiding gaan volgen. (niet afgemaakt en in de bibliotheekwereld terecht gekomen). Later besmet met het quiltvirus en dat gaat niet weer over. Het is nu weer textiel in allerlei vormen geworden.
Na de crematie kreeg ik nog een aantal werkstukken van Beppe mee.
Haar geborduurde tafelkleed, maar let eens op alle werkstukjes ernaast. Handgenaaide zakjes, waarschijnlijk droeg je die onder je rok. Eenvoudige borduurwerkjes, een gebreid naaldenboekje, onderaan een miniatuur broekje.
En ook nog twee mooie mutsjes. Het rechtse is zó fijntjes geborduurd, dat je het met een vergrootglas moet bekijken. Ik weet niet of ze het allemaal zelf gemaakt heeft. Het ene zakje heeft de initialen M.W., die ik niet kan plaatsen.
En ook nog dit lieve baby jakje - helemaal met de hand genaaid! De mouwtjes zijn gevoerd met stevige créme kleurig stof. Op de rug een paar plooitjes met een lintje eraan om het jakje voor op het buikje dicht te knopen.
1 opmerking:
Wat een prachtige handwerkjes, vooral dat babykieltje is heel bijzonder. Maar ook de mutsjes, is dat ene echt met de hand geborduurd? Je kan het haast niet geloven dat ze zoiets vroeger maakten... geweldig!
Een reactie posten